راکتور بی‌هوازی بافل‌ دار(Anaerobic Baffled Reactor-ABR):

یکی دیگر از روش‌های بی‌هوازی تصفیه فاضلاب استفاده از راکتورهای بی‌هوازی بافل دار است. از مهم‌ترین ویژگی این روش سرعت بالای تصفیه آن است. به دلیل ویژگی‌های هیدرولیکی خاص این نوع راکتور، زمان ماند جامدات در راکتور (SRT) بیشتر از زمان ماند هیدرولیکی (HRT) آن است به عبارت دیگر ویژگی خاص هیدرولیکی سامانه باعث جداسازی زمان ماند هیدرولیکی و زمان ماند جامدات شده و به این طریق تصفیه مناسب فاضلاب در زمان ماند کم حاصل می‌گردد.
روش تصفیه بدین ترتیب است که آن فاضلاب با عبور از میان تعدادی اتاقک به صورت پایین رونده و بالارونده، تصفیه می‌گردد. هر اتاقک از دو بخش پایین رونده و بالارونده تشکیل‌شده که معمولاً حجم و عرض بخش بالارونده 3 برابر بخش پایین رونده منظور می‌گردد. باکتری‌های درون راکتور به دلیل خصوصیات جریان و تولید گاز، به آرامی ته نشین میشوند، و با سرعت کم به سمت پایین راکتور حرکت می کنند. با این حال، برای بهبود عملکرد راکتور، چندین تعدیل کننده جریان نیز تعبیه شده است.
این روش تصفیه فاضلاب در تصفیه خانه های فاضلاب شهری با ظرفیت کوچک و پیش تصفیه واحدهای صنعتی و بزرگ مورد استفاده قرار میگیرد و راندمان بالایی برای فاضلاب های صنعتی دارند.
ویژگی‌های این راکتور شامل موارد زیر است:
تجزیه با روندی افزایشی در اطاقک‌های راکتور رخ میدهد.
میزان کاهش BOD، 90٪ و کاهش پاتوژن‌ها %40-%75 است.
راکتور بافل دار در مقابل شوک بار و تغییر در ورودی های جریان مقاوم است. بهره برداری و نگهداری از آن ساده بوده و به دلیل ساختار دفنی نیازمند فضای اضافه نیست.
مهمترین نیروي محرکه در این فرایند، طراحی راکتور است که باعث افزایش ظرفیت ماندن جامدات می شود.
به دلیل پارتیشن بندی راکتور، راکتور دارای پتانسیل اصلاح شدن است. به این ترتیب که می توان با افزودن یک مرحله هوازی در بخش یکی مانده به آخر، قسمتی از COD مقاوم نسبت به تجزیه و همینطور سولفید اضافه از مرحله بی هوازی را اکسید نمود و باعث بروز نیتریفیکاسیون شد. بخصوص زمانی که از سلول‌های ساکن استفاده شده باشد.
به دلیل زمان ماند طولانی سلولی در راکتور، بازده کلی سلولی به صورت 0.3 گرم سلول در هر گرم ترکیبات فاضلاب است و بنابراین مقدار کمی لجن برای دفع تولید میشود.
به دلیل حرکت رو به پایین بسیار کند سلول‌ها در راکتور، امکان استفاده از سلول‌های منتخب تغییر شکل یافته یا اصلاح ژنتیکی شده که قادرند تا ماهها درون راکتور باقی بمانند، وجود دارد.